U bent altijd gegrepen geweest door de politiek. Heeft u dat ook van huis uit meegekregen?
Ik kom uit een CDA-nest, voorheen een AR-nest, het is mij met de paplepel ingegoten. ‘Je loopt niet alleen voor je eigen plezier rond in deze wereld, je hebt ook een verantwoordelijkheid voor je omgeving’, dat is mij altijd bijgebracht. Voorheen ben ik in deze gemeente ook fractievoorzitter van het CDA geweest. Dat ging niet meer samen toen ik werkzaam werd als gemeentesecretaris voor een buurgemeente. Totdat ik gevraagd werd voor deze functie. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Ik ben bestuurder in hart en nieren en wilde er graag mijn professie van maken.
En hoe draait de economie momenteel in Smallingerland?
De gemeente was enkele jaren geleden goed voor 30.000 werkplekken. Maar ook hier eist de recessie zijn tol: de afgelopen jaren is dat aantal teruggelopen. We merken het ook aan onze bedrijventerreinen, de verkoop van kavels stagneert. De werkloosheid schommelt momenteel rond de 12 en 13 %, dat is hoger dan het Friese gemiddelde. Dat komt doordat onze economie voor een belangrijk deel steunt op relatief kwetsbare sectoren zoals de bouw, logistiek en de groothandel. Dat zijn de hoeken waar de klappen vallen. Maar uit onderzoek blijkt dat we hier in Smallingerland de neergang van de economie weliswaar snel voelen, maar dat ook de opleving sneller voelbaar zal zijn.
Waar liggen de kansen?
Er liggen hier heel veel kansen. We zijn trots op onze industrie, we zijn dóeners en trots op onze traditie. Neem zo’n bedrijf als de Schuil Duimstokkenfabriek, wanneer je de werven niet meerekent is het onze oudste fabriek. Met een prachtig product bespeelt het bedrijf de internationale markt. En dan hebben we Philips: een bedrijf dat natuurlijk goud waard is voor onze gemeente en deel uit maakt van het Innovatiecluster: 8 internationaal opererende hightechbedrijven die samen jaarlijks 100 miljoen euro private middelen investeren in research & development.
U heeft zowel economische als sociale zaken in uw portefeuille, met het achterliggende idee om beide beleidsterreinen beter op elkaar te laten aansluiten. Werkt dat ook?
Makkelijk is het niet, het is een kwestie van een lange adem. Het zijn van oudsher natuurlijk twee aparte eilanden. Daartussen moet je bruggen bouwen, die urgentie is er. We moeten ervoor zorgen dat arbeidsaanbod en bedrijfsleven beter op elkaar afgestemd raken. Meer mensen aan het werk betekent ook minder mensen in de kaartenbak. Het mes moet aan twee kanten snijden.
Actueel voor dat beleid is het tot elkaar brengen van overheid, onderwijs en ondernemers.
Dat klopt, en we hebben hier als gemeente fors in geïnvesteerd de afgelopen periode. Maar ook buiten de muren van het gemeentehuis speelt het fenomeen van die verschillende eilanden. Vergelijk het maar met mammoettankers die hun eigen koers varen: bijsturen is niet zo eenvoudig. We roepen al jaren dat onderwijs, overheid en ondernemers elkaar moeten opzoeken. Maar we zijn allemaal geneigd ons te verschansen achter onze eigen muren. Tenminste zo lang het goed gaat. Het gaat mis als werkgevers merken dat ze geen geschikt personeel meer kunnen vinden, als onderwijsinstellingen merken dat afgestudeerde jongeren niet meer terecht kunnen op de arbeidsmarkt.
Lukt het in Smallingerland om die partijen bij elkaar te brengen?
We boeken belangrijke vooruitgang. Zowel bedrijven als onderwijsinstellingen hebben hun deuren wijd opengezet. We hebben afgelopen jaren sterk ingezet op techniek. Onze hightechbedrijven die deel uitmaken van het Innovatiecluster hebben behoefte aan kenniswerkers. Dat bewustzijn is bij onze onderwijsinstellingen nu ook echt gaan leven. Ingenieurs staan voor de klas om voorlichting te geven, we hebben een speciaal programma voor de basisscholen om techniek onder de aandacht te brengen. Studenten kunnen stage lopen bij bedrijven van het Innovatiecluster. Dat kan bij één bedrijf maar het is ook mogelijk om in bepaalde periode bij verschillende bedrijven stage te lopen. Middels een uitvinderswedstrijd hebben we studenten van de noordelijke HBO’s en WO's uitgedaagd om een innovatieve oplossing te bedenken om de zelfredzaamheid van ouderen te vergroten. Vanwege het grote succes van deze wedstrijd wordt in 2014 dit evenement opnieuw gehouden. Het mooie is dat je merkt dat het echt gaat leven. Dat zal zich op een dag gaan uitbetalen.
Er wordt inmiddels op alle fronten flink aan de weg getimmerd in Smallingerland. De schop is de grond in gegaan; er wordt hard gewerkt aan de realisatie van de Drachtstervaart (realisatie gepland in 2015) en het nieuwe woon- en winkelcentrum Raadhuisplein begint steeds meer vorm te krijgen. Drachten krijgt momenteel een facelift.
We zijn heel erg blij dat de vaart er nu echt in zit. En ook dat heeft een link met het scheppen van een goed economisch klimaat. We brengen het water terug in het hart van Drachten, dat zal een impuls geven aan de horeca. Het Raadhuisplein krijgt een winkeloppervlak van 21.000 vierkante meter, er kunnen hier straks ook grotere winkels terecht. Je hoeft niet meer naar Groningen of Leeuwarden voor de Mediamarkt. Tel daarbij op Schouwburg de Lawei, die heel goed bekend staat en die een complete facelift krijgt en wordt verbouwd om aan de nieuwste eisen te voldoen. We creëren in Smallingerland een omgeving waar mensen graag willen wonen, werken en recreëren.”
Een stadskern met meer voorzieningen en gezelligheid, Drachten heeft zich met een evenement als Simmerdeis inmiddels op de kaart gezet. Ziet u ook kansen op het gebied van toerisme en recreatie?
Ja, natuurlijk! We hebben hier alles: bossen, water, in Drachten hebben we twee prachtige passantenhavens. Momenteel werken we aan een upgrade van het waterfront in Oudega, er komen meer voorzieningen aan het water. Daar geldt wat feitelijk voor heel Smallingerland geldt: alle ingrediënten zijn aanwezig, we werken er heel hard aan en durven te investeren. Ik ben ervan overtuigd dat we hier de vruchten van gaan plukken.
