Wanneer je als ondernemer ooit aan de grond hebt gezeten is dat een goede karaktertraining. Ik heb daar zelf óók iets van meegekregen. Zo vormde ik direct na mijn schooltijd met Jankobus Seunnenga het straatmuzikanten-duo the Wembley Brothers. Het was 1987 en het idee was simpel: gewapend met banjo en gitaar stapten we in een willekeurige Duitse stad uit de trein, zochten een leuk plekje en we probeerden onze hotelkosten te verdienen met het zingen van Jambalaya en Shake, Rattle and Roll.
Of je met straatmuziek daadwerkelijk iets verdient hangt af van vele facetten, maar het is verrassend hoeveel overeenkomsten er zijn met de dagelijkse zaken waar u en ik als ondernemer mee bezig zijn. Zo maar van de straat vier facetten voor slim ondernemerschap.
1: Focus op doelgroepen: komt er een knorrige vader met een peuter aan de hand aanlopen, focus dan op het kind. Een kort oogcontact met een guitige knipoog zorgt er al voor dat de peuter aan de arm van pa gaat trekken. En ja hoor; voor je het weet blijven ze twee liedjes staan luisteren en voelt de vader zich uiteindelijk verplicht om met een zuur gezicht een paar muntjes in de gitaarkoffer te gooien.
2: Kies je moment: we hebben uren voor een relatief leeg plein gestaan, waarbij iedereen voorbijliep alsof we lucht waren. Maar soms kwam er na een uur ineens een opstopping; bleef er een hele schoolklas staan en ja hoor; dat trok nóg weer veel meer mensen aan, zodat vervolgens alle volgende voorbijgangers het gevoel hadden dat hier iets gebeurde dat ze niet mochten missen. Dit is joúw moment! Stel alle geplande pauzes uit en ga dóór totdat je drie keer je gehele repertoire hebt afgedraaid en aan het einde van je creatieve levenscyclus bent (en mensen tóch weer doorlopen). Dan kun je wel ophouden, maar dan is de koffer inmiddels goed gevuld.
3: Incasseer en adapteer; het ging niet altijd goed. In Hannover behaalden we een morele overwinning door het gespuug van skinheads te negeren en dóór te spelen. Het gevolg: we bleven ‘in business’ en hielden óók onze instrumenten heel. 4: Gá voor de nettowinst: we zijn in Keulen eens drie keer in één half uur weggestuurd. Eerst door een kampwachter-achtige vrouw die ons niet in het metrostation wilde hebben, toen door de politie, die ons niet voor de kathedraal wilde hebben. Maar de derde keer was de leukste; toen stonden we voor een super-de-luxe modezaak. We speelden net 4 minuten toen de eigenaar naar buiten kwam. Tot mijn verbazing bleef hij geduldig wachten tot wij Return to Sender hadden afgerond. Maar mijn verbazing werd nóg groter toen hij ineens een briefje van honderd mark tevoorschijn haalde en in onze koffer gooide (tot die dag waren 1 Mark-stukken ons record geweest).
Hij keek ons even recht in de ogen en zei: Aber jetzt aufhören und die Klappe halten, kapiert?
Vanaf die dag zochten wij altijd naar goed gelokaliseerde luxe-winkels en zo leerden we hoe je méér kunt verdienen, met een mindere investering in tijd en energie.
Meer lezen of reageren?
linkedin.com/in/bakkermenno
of op https://x.com/OF_nl
