Ik ben een enorme fan van Jeroen Krabbé (geboren in 1944). Als kunstschilder waardeer ik hem en als presentator van de tv-serie Krabbé zoekt Matisse, (geregisseerd door Richard den Dulk), is hij helemáál subliem. En ik herkende iets in die serie over Matisse. Iets waar we allemaal van kunnen leren.
Omdat dit mijn persoonlijke ‘kunstdagboek’ is ga ik het op deze plek lekker over mezelf hebben, maar eerst een disclaimer: ik wil mezelf als kunstenaar niet vergelijken met Matisse; dat zou uiteraard gênant zijn. Maar waar ik mezelf in herken, is de rusteloosheid die Matisse gedurende zijn leven heeft gevoeld. Hoe lekker hij ook op dreef was; nóóit was het goed genoeg. Hij wilde vérder ontwikkelen. De succesvolste ondernemers die ik ken zijn precies zo. Zij gaan niet alleen uit van het heden, maar van de droom die ze voor de toekomst hebben. Was het niet Picasso die zei: Sommigen zagen wat er is en vroegen ‘waarom?’ Ik zag wat er kon zijn en vroeg ‘waarom niet?’
Een onrustige Matisse-achtige ervaring heb ik ook met regelmaat. Zo was ik een jaar lang lekker aan het tekenen met de klassieke blauwe Bic-pen, die in de jaren vijftig door de Franse ondernemer Marcel Bich op de markt werd gebracht (in 2023 nog goed voor een nettowinst van € 226,5 miljoen). Het was hard werken om de techniek echt goed onder de knie te krijgen, maar ik kreeg veel positieve reacties, zelfs vanuit Australië en de VS.
Het rare is: nét toen ik goed op gang was, wilde ik weer iets ánders proberen. En dat terwijl ik altijd jaloers ben op kunstenaars met een Instagram-account vol herkenbaar werk in één vaste stijl. Leren we als ondernemer van onze marketingmanagers ook niet dat ons merk altijd herkenbaar moet zijn?
Tja, mijn kunstenaarsbrein wil iets ánders. Het wil indrukken verwerken en vertalen en ziet een Bic-pen, camera, of kwast alleen maar als middel. Het resultaat laat zich raden; een oeuvre als een doldwaze kermis.
Gelukkig heb ik inmiddels (eindelijk) een leeftijd waarop ik daar niet meer wakker van lig. En die kermis van experimenteren, zoeken en vinden heeft ook voordelen. Je maakt veel mee onderweg en wanneer je een getraind oog hebt en voldoende zelfreflectie, dan herken je af en toe ook dat je soms iets góéds hebt gemaakt. Iets dat over vijftig jaar nóg ‘klopt’. Zoals het werk hiernaast, vind ik zelf.
Oproep!
Niets is méér inspirerend dan interactie. Herken je iets in dit verhaal? Of ben je zélf trots op een creatie die je hebt gemaakt? Of wil je samenwerken?
Hieronder staan QR-codes die je direct op de juiste plek brengen:
